Փաստ ինֆո

Սպանության մեջ մեղադրվող Գագիկ Ղանդիլյանի նկատմամբ դատահոգեբանական և դատահոգեբուժական համալիր ստացիոնար փորձաքննություն նշանակելու մասին դատարանի՝ մայիսի 25-ի որոշման դեմ տուժող կողմն առարկում է: Այս մասին «Փաստինֆո»-ի թղթակցին հայտնեց տուժողի իրավահաջորդի ներկայացուցիչ, փաստաբան Սեդա Սաֆարյանը:

Դատարանի այս որոշումն ընդունվել է ամբաստանյալի պաշտպան Սարգիս Խաչատրյանի միջնորդության հիման վրա:

Տուժողի իրավահաջորդի ներկայացուցիչը գտնում է, որ պաշտպանի կողմից որևէ առարկայական դրվագ, որը կհիմնավորեր Գ.Ղանդիլյանի տարօրինակ վարքագիծ դրսևորելու մասին հայտարարությունները, չի ներկայացվել:

Ըստ Ս.Սաֆարյանի, պաշտպանական կողմն այլ նպատակ ունի՝ հնարավորինս մեղմ պատասխանատվության հիմքեր ստեղծել ամբաստանյալի համար:

Ս.Սաֆարյանը գտնում է, որ ամբաստանյալի կատարած արարքները գիտակցված են, և շարժառիթն էլ շատ պարզ է՝ Գ.Ղանդիլյանը չնչին առիթն օգտագործել է Վ.Ասոյանին կյանքից զրկելու համար և նման սպանության հետ անհամադրելի է հոգեկան անլիարժեքության վարկածը:

Նախաքննական մարմինը նրա գործողությունը չի որակել որպես խուլիգանական դրդումներով կատարված սպանություն, իսկ Դատարանը միջնորդությունը բավարարելու հիմքում շարադրել է, թե կասկածահարույց է նրա ներկայացրած շարժառիթը՝ 5-6 տարի առաջ հեռախոսազրույցի ժամանակ հանգուցյալի կողմից ամբաստանյալին հայհոյանք տալը պատճառ է հանդիսացել վերջինիս կյանքից զրկելուն:

Տուժողի իրավահաջորդի ներկայացուցիչը գտնում է, որ պարտադիր չէ ունենալ հոգեկան խնդիրներ կամ գտնվել հոգեպես անկայուն վիճակում՝ տարիներ անց հանցագործություն կատարելու համար: Այս շարժառիթն արժանահավատ գնահատելու համար շատ կարևոր էր պարզել Ղանդիլյանի մոտեցումները, բնավորության գծերը, մակարդակը, ընկալումները , շրջապատի ազդեցությունը շատ երևույթներին:

Տուժող կողմը գտնում է նաև, որ շուրջ 8 ամիս տևած նախաքննության ընթացքում անհրաժեշտություն չի առաջացել Գագիկ Ղանդիլյանի նկատմամբ նշանակել դատահոգեբուժական և դատահոգեբանական համալիր ստացիոնար փորձաքննություն, քանի որ վերջինս գտնվել է հոգեպես կայուն վիճակում:

Գ.Ղանդիլյանը որպես կասկածյալ հարցաքննվելիս քննիչին հայտնել է, որ որևէ հոգեկան հիվանդությամբ չի տառապում և կարողանում է ճիշտ ընկալել հանգամանքները: Քրեական գործի նյութերում էլ առկա են համապատասխան փաստաթղթեր, համաձայն որոնց Գագիկ Ղանդիլյանը որևէ հոգեբուժական կլինիկայում հաշվառված չի եղել և բուժում չի ստացել:

Տուժող կողմը գտնում է, որ սպանությունը կատարվել է առանց պարզաբանումների և չունի հոգեբանական պահի խնդիր, չկա վեճ, տուժողի որևէ գործողություն, որն ամբաստանյալը փորձի օգտագործել որպես գործողությունների կատարման խթան: «Հետևապես ձևականորեն ստեղծված հոգեվիճակի և փաստական տվյալների վրա հոգեբանական և հոգեբուժական փորձաքննությունների նշանակումն օրինական և հիմնավորված չէ»,- գտնում է Սեդա Սաֆարյանը:

Ըստ տուժող կողմի ներկայացուցչի, Դատարանը չի գնահատել ամբաստանյալի մոտ արդեն սովորույթ դարձած մի հանգամանք՝ նա առաջին անգամը չէ, որ նույն ընտանիքի անդամի հետ հակաօրինական գիտակից գործողություններ /վարքագիծ/ դրսևորելուց հետո դիմում է նույն հնարքին:

Այսպես, վեց տարվա վաղեմության մեկ այլ միջադեպից հետո էլ Գագիկ Ղանդիլյանը դիմել է բժշկական կենտրոն և նրա մոտ ախտորոշվել է ճաճանչային նյարդի տրավմատիկ վնասում:
«Սակայն, երբ անցել է քրեական պատասխանատվության ենթարկելու վտանգը, նա 2010-2015թթ. շարունակել է ապրել իր սովորական կենցաղով, առանց ներվի նոր բորբոքման՝ 2015թ. հուլիսի 6-ին կատարել Վաղարշակ Ասոյանի սպանությունը: 2015թ. սպանությունից հետո նա մեկուսարանում շարունակել է զարգացնել իր վարքագիծը, որը դրսևորվել է նրանով, որ վերջինս օգտագործել է հոգեմետ դեղեր, որն իբր կասկածի տակ է դնում նրա առողջական վիճակը»,- նշեց Ս.Սաֆարյանը՝ հավելելով, որ Գագիկ Ղանդիլյանի մոտ հակաօրինական և հակահասարակական արարքներ կատարելուց հետո են միայն ի հայտ գալիս նյարդային հիվանդությունները:

Ավելին՝ քրեակատարողական հիմնարկում ծնվում են ինքասպանության դիմելու պատրանքներ և դրանք փորձ է արվում օգտագործել որպես նյարդերից թույլ անձնավորության բնորոշում, որպեսզի սպանությանն ուղղված գործողությունները գնահատվեն հոգեկան- հուզական գործընթացների ներքո:

2016թ. ապրիլի 8-ի առավորտյան Գ.Ղանդիլյանի կողմից քրեակատարողական հիմնարկում ինքնասպանության փորձի վերաբերյալ տուժող կողմը գտնում է, որ պարտադիր չէ, որ ինքնասպանություն գործելու որոշումը պայմանավորված լիներ նրա կողմից հոգեկան որևէ հիվանդությամբ տառապելու հանգամանքի հետ և կարող էր այլ հանգամանքներով պայմանավորված լինել:

Տուժողի իրավահաջորդի ներկայացուցիչը փաստում է, որ ողջ դատաքննության ընթացքում ամբաստանյալը դրսևորել է նորմալ վարքագիծ, թողել է հոգեպես կայուն անձի տպավորություն, պատասխանել է տուժող կողմի այն հարցերին, որոնք իր անձը վտանգելու ուղղվածություն չունեն, չի պատասխանել այն հարցերին, որոնք իր դեմ են: Նախաքննության ընթացքում ևս մեղադրյալը մասնակցել է քննչական գործողություններին, ծանոթացել դատավարական փաստաթղթերին և չի մասնակցել այն գործողություններին, որոնք իր շահերը կարող էին վնասել:
Այսինքն, ըստ տուժողի իրավահաջորդի ներկայացուցչի եզրահանգման, Գ.Ղանդիլյանը գիտակցում է իր գործողությունները, կարողանում է կողմնորոշվել, թե որ հարցին պետք է պատասխանել, իսկ որին՝ ոչ:

Ամբաստանյալ Գագիկ Ղանդիլյանի վարքագծում, խոսակցության, մտածողության մեջ չկան որևէ տարօրինակություններ, գտնում է Սեդա Սաֆարյանը:

Ըստ տուժող կողմի, պաշտպանական կողմի միջնորդությունն անհիմն է և մտացածին, և նման պայմաններում Դատարանի կողմից փորձաքննության նշանակելու միջնորդության բավարարումը գործի անհարկի ձգձգում է:

Ներկայացված միջնորդությունը, ըստ տուժող կողմի, Դատարանի կողմից ենթակա էր մերժման կամ լավագույն դեպքում միջնորդության քննարկումը պետք է հետաձգվեր:

Տուժող կողմը միաժամանակ գտնում է, որ ստեղծված պայմաններում փորձաքննության կատարմանը պետք է մասնակից դարձել նաև տուժող կողմին՝ հարգելով կողմերի հավասարության սկզբունքը:

Աղբյուր` Փաստինֆո