Փաստ ինֆո

 

 

- Նախ ասեմ, որ այս տարիների ընթացքում փաստաբանների պալատը լուրջ ձեռքբերումներ ունի և այդ ձեռքբերումներից մեկն էլ այս նոր ընտրական մոդելն էր, երբ ընտրողներս հնարավորություն ենք ունենում նախապես ծանոթանալ թեկնածուների հետ: Նախկինում փաստաբանների ժողովի ժամանակ հանկարծակի թեկնածություն էին դնում և ընտրություն կազմակերպվում, ինչն արդյունավետ չէր: Ընդհանուր առմամբ դրական եմ գնահատում, այն բացառությամբ, որ որոշ գործընկերներ իրոք սև փիառի մասնագետներ դուրս եկան:

 

 

- Օրինակ, թեկնածուներից մեկը սկսել է խոսել ֆինանսական չարաշահումներից գնացող պալատի նախագահի հետևից: Իրոք ողջամիտ հարց է ծագում, եթե փաստաբանության համար այդքան մտածող մարդ ես, ինչու դրանից առաջ այդպիսի հայտարարություն չէիր տարածում:

 

Տիգրան Աթանեսյանը շահարկեց նաև  Մուշեղ Շուշանյանի թեման (Մուշեղ Շուշանյանի նկատմամբ դատական նիստերի դահլիճը լքելու համար քրեական հետապնդում էր իրականացվել), հայտարարելով, որ Արա Զոհրաբյանը ընդհանրապես չի մասնակցել նրա պաշտպանությանը և ինչ էլ արել է, գաղտնի է արել: Բայց երբ մեր փաստաբանները հրապարակեցին youtube-ում տեղադրված տեսանյութը (http://www.youtube.com/watch?v=2se0sJxkRR8), որտեղ Արա Զոհրաբյանը Հայկ Ալումյանի և Մուշեղ Շուշանյանի հետ մամլո ասուլիս են անցկացնում ու երբ, պարզվեց, որ Արա Զոհրաբյանը ներգրավվել է Մուշեղ Շուշանյանի պաշտպան, Տիգրան Աթանեսյանը սկսեց ուրիշ բան ասել եւ փորձեց ոչ կոռեկտ ակնարկներ անել: Նա ակնարկում էր, որ իրենց գործով Արա Զոհրաբյանը բանակցություններ էր վարում ՀՀ վճռաբեկ դատարանի քրեական պալատի նախագահի հետ և վերջիններս պայմանավորվել էին, որ կարգապահական վարույթը հարուցելու պայմանով կկարճվի քրեական գործը: Այս սուտը շատ հեշտ է հերքվում, հիմա փորձեմ ներկայացնել փաստերը՝ 

 

ա/ 21.08.2008թ. դատական սանկցայի հիման վրա հարուցված կարգապահական վարույթի շրջանակներում, փաստաբանների պալատի խորհուրդը 12.11.2008թ. կարճել էր Մուշեղ Շուշանյանի նկատմամբ կարգապահական վարույթը: Ընդ որում, այդ որոշման նախագիծը կազմվել էր Արա Զոհրաբյանի կողմից: Պալատի խորհուրդը արդարացված էր համարել Մուշեղ Շուշանյանի կողմից դատարանի դահլիճից դուրս գալը: Այդ որոշման ժամանակ, գործը դատարանում չի եղել (դեռևս նախաքննության փուլում էր) և որևէ մեկը չէր կարող բանակցություններ վարել դատարանների հետ: 

բ/  2009թ. ապրիլին փաստաբանների պալատի ակումբի նիստ եմ հրավիրել (ես ակումբի համակարգողն եմ) Մուշեղ Շուշանյանի և մյուս մեր փաստաբանների մասով, որի քննարկման ժամանակ ակումբի նիստում ընտրվեց աշխատանքային խումբ Արա Զոհրաբյանի, Հայկ Ալումյանի և Կարեն Մեժլումյանի կազմով: Ինչպես Մուշեղ Շուշանյանի, այնպես էլ Արթուր Գրիգորյանի, Դիանա Գրիգորյանի  և Արա Զաքարյանի նկատմամբ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 343 հոդվածի 1-ին մասի հատկանիշներով հարուցվել էին քրեական գործեր, այն բանի համար, որ փաստաբանները իրենց առարկությունները նախագահող դատավորների ոչ օրինական գործողությունների դեմ արտահայտել են՝ լքելով դատական նիստերի դահլիճը: 

 

գ/ աշխատանքային խումբը քննարկելով այդ նյութերը փաստաթուղթ-կոչ հրապարակեց, որտեղ եկել էր այն եզրահանգման, որ «Դահլիճը լքելու համար փաստաբանների նկատմամբ չէր կարող քրեական գործ հարուցվել, այդ հարցը կարող էր քննարկվել ՀՀ փաստաբանների պալատի կողմից՝ կարգապահական վարույթի շրջանակներում»: Այդ մասին անդրադարձ էր կատարել Առավոտ օրաթերթը 02.05.2009թ։ Աշխատանքային խումբը հետևյալ առաջարկություններ ներկայացրեց՝ 1 .Հրավիրել մամուլի ասուլիս: 2.Դիմել ՀՀ նախագահին, ՀՀ գլխավոր դատախազին, ՀՀ վճռաբեկ դատարանի նախագահին, ՀՀ արդարադատության նախարարին, ՀՀ մարդու իրավունքների պաշտպանին եւ միջազգային կազմակերպություններին: 3. Մեծ խմբով փաստաբանների ներգրավել որպես Մուշեղ Շուշանյանի, Արա Զաքարյանի, Արթուր Գրիգորյանի եւ Դիանա Գրիգորյանի պաշտպաններ՝ իրականացնելով ակտիվ պաշտպանական գործողություններ: 4. Ծայրահեղ դեպքում մեծ փաստաբանների խմբով ցույց տալ իրավիճակի անհեթեթությունը՝ նմանատիպ գործողություններ կատարելով: 5. Դիմել ՀՀ Սահմանադրական դատարան՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 343 հոդվածի 1-ին մասի սահմանադրականության հարցով:

 

դ/ Մարդու իրավունքների պաշտպանին դիմելու գործընթացը ֆորմալ իրականացրել են Մուշեղ Շուշանյանը և իր ընկերները, իսկ Մարդու իրավունքների պաշտպանը դիմել է սահմանադրական դատարան 08.06.2009թ-ին:

 

ե/ Մուշեղ Շուշանյանի նկատմամբ դատավարությունն էր իրականացվում և Կենտրոն և Նորք-Մարաշ շրջանների դատարանը մտադիր էր մինչև ՍԴ նիստը դատապարտող դատավճիռ կայացնել Մուշեղի նկատմամբ, դա պարզ երևում էր նաև դատավորի գործելակերպից, քանի որ նիստերը կարճ պարբերականությամբ էին նշանակվում:

 

զ/ Որպեսզի դատարանին չթույլատրենք մինչև ՍԴ նիստը դատավճիռ կայացնել, պայմանավորվեցինք, որ հերթով ներգրավելու ենք պաշտպան ու նիստի չգնանք, որպեսզի հետաձգվի: Սկզբից ներգրավվեց Հայկ Ալումյանը: Հետո, երբ Հայկ Ալումյանը նիստի չգնաց, նրա նկատմամբ սանկցիա կիրառվեց և պալատի խորհուրդը վարույթ հարուցեց Հայկ Ալումյանի նկատմամբ՝ օրենքի ուժով: Հայկ Ալումյանը բառացիորեն խնդրեց պալատի խորհրդին, որպեսզի իրեն կարգապահական պատասխանատվության ենթարկեն, որպեսզի ՍԴ-ում ապացուցենք, որ փաստաբանների և դատարանի հետ կապված խախտումների դեպքում, փաստաբանի վարքագծի կանոնագիրքն է գործում, ոչ թե քրեական օրենսգիրքը (քրեական օրենսգրքի 343 հոդվածով մեղադրողը նշված չէր, որպես հանցագործության սուբյեկտ և մեղադրանքի կողմը պնդում էր, որ դրա անհրաժեշտությունը չկա, քանի որ իրենք վարքագծի կանոնագիրք ունեն): 

 

է/ Արա Զոհրաբյանը, որպես աշխատանքային խմբի անդամ այդ փուլում է, որ դատական համակարգի ներկայացուցիչներին զգուշացնում էր, որ 200 փաստաբաններով կմտնեն պրոցես և դուրս կգան նույն եղանակով, ինչպես Մուշեղ Շուշանյանը և այդ զգուշացումների արդյունքում էր, որ դատարանը տեղի տվեց, ու Մուշեղ Շուշանյանի նիստը հետաձգվեց անժամկետ՝ մինչև ՍԴ-ի կողմից որոշում կայացնելը: ՍԴ-ն որոշում է կայացրել 14.01.2010թ-ին (http://concourt.am/armenian/decisions/common/2010/pdf/sdv-851.pdf):

ը/ Արա Զոհրաբյանը չէր կարող ուրիշ առաջարկներ ներկայացնել, քանի որ դեռևս 2008թ. Մուշեղ Շուշանյանի նկատմամբ վարույթը կարճված էր և չէր կարող կրկին վարույթ հարուցվել, իսկ գործը դատարան էր մտել 2009 թվականին: Աշխատանքային խմբի այն տեսակետը, որ դատարանի հետ խնդիրները պետք է լուծվեն միմիայն փաստաբանների վարքագծի կանոնագրքի շրջանակում, չի կարելի նենգափոխել և այլ կերպ մատուցել: Ի վերջո մենք փաստաբաններ ենք, մեզ հետ պետք է խոսել միայն փաստերով:

 

Այս ամենը շատ լավ գիտի նաև Մուշեղ Շուշանյանը և վերջին օրերին, իր ընկեր Տիգրան Աթանեսյանի համար փաստաբանին ոչ վայել այսպիսի քայլին գնալուն բացասական եմ վերաբերում: Երբ Արա Զոհրաբյանի հետ խոսում էի այս թեմայով, նա ասած, որ Մուշեղ Շուշանյանին չի կարող երախտամոռության մեջ մեղադրել, որովհետև նա դա արել է իր համար, քանի որ եթե Մուշեղի գործով դատախազությունը հաջողություն ունենար, ապա հաջորդ թիրախը լինելու էինք մենք բոլորս:

 

Ուղղակի շատ ցավալի է, որ Պալատի գործադրած այդքան ջանքերից հետո, երբ Պալատը նաև Արա Զոհրաբյանի և Հայկ Ալումյանի  շնորհիվ կարողացավ ամբողջ փաստաբանությանը ոտքի հանել, շուրջ 200 փաստաբանից համաձայնություն ստանալ մեր գործընկերոջը պաշտպանելու նպատակով ներգրավվել դատական գործընթացների մեջ և լքել դահլիճը (համաձայնություն տվող փաստաբաններից յուրաքանչյուրը շատ լավ գիտակցում էր, որ Մուշեղին պաշտպանելու համար կարող է նաև իրենց նկատմամբ քրեական հետապնդում հարուցվել) և հենց փաստաբանների միասնության շնորհիվ հասնել Մուշեղ Շուշանյանի արդարացմանը, արդյունքում ստանում ենք նման ՚շնորհակալություն՚: Ես Մուշեղ Շուշանյանին հարգում եմ և լավ հարաբերությունների մեջ եմ, սակայն ճշմարտությունն ավելի թանկ է: Որպես ընկեր նա պարտավոր էր և Տիգրան Աթանեսյանի և Արա Զոհրաբյանի զսպող ազդեցություն ունենալ, այլ ոչ թե՝ հրահրող:

 

Խնդրում եմ ինձ ճիշտ հասկացեք, մենք փաստաբաններս չէինք համախմբվել Մուշեղ Շուշանյանին քրեական հետապնդումից ազատելու նպատակով նրանից շնորհակալություն ստանալու  ակնկալիքով, սակայն նախաձեռնող խմբի հասցեին նման հայտարարություններով հանդես գալը փաստաբանին հարիր չէ:

 

 

Իմ կարծիքով այդ սեւ ՓԻԱՌ-ը վնասում է նախեւառաջ տարածողին, որովհետև ինչ անում ես քեզ ես անում: Միակ խնդիրը, որ ես և մյուս փաստաբանները տեսնում եք, դա նա է, որ հասարակության մոտ բացասական տպավորություն է առաջանում, որ փաստաբանների պալատում արդար ընտրություններ չեն լինելու: Ես համոզված եմ, որ սև փիառը հաջողություն չի ունենալու, քանի որ մենք փաստաբաններ ենք և մեր ուժը միասնութան մեջ է: Բոլոր դեպքերում, անկախ նրանից ով կընտրվի, պետք է միասնության գաղափարախոսությունը զարգացնի: