Փաստ ինֆո

 

ՀՀ փաստաբանների պալատի անդամ, փաստաբան Ս.Մարտիրոսյանը մեղավոր է ճանաչվել՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ կետով և ՀՀ քրեական օրենսգրքի 38-34-312-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով՝ խոշոր չափերի խարդախություն և առանձնապես խոշոր չափերով կաշառք տալուն դրդչության փորձ, ու դատապարտվել ազատազրկման՝ 3  տարի 6 ամիս ժամկետով:

 

Ըստ մեղադրանքի՝ նա պաշտոնատար անձանց կաշառք տալու պատրվակով խարդախությամբ հափշտակել է Ս.Հայրապետյանի խոշոր չափերով գույքը` 1.312.500 ՀՀ դրամին համարժեք 3.500 ԱՄՆ դոլարը, ինչպես նաև կատարել է առանձնապես խոշոր չափի` 1.312.500 ՀՀ դրամ գումարի կաշառք տալու հանցափորձի դրդչություն:

 

Դատաքննությամբ և գործով ձեռք բերված ապացույցներով դատարանը պարզել էր, որ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 132.2-րդ հոդվածի 1-ին մասի՝ երեխայի կամ հոգեկան խանգարման հետևանքով իր արարքի բնույթն ու նշանակությունը գիտակցելու, կամ դա ղեկավարելու հնարավորությունից զրկված անձի թրաֆիքինգի, և  262-րդ հոդվածի 1-ին մասի՝ պոռնկությամբ զբաղվելուն նպաստելու մեղադրանքներով 7.5 տարի ազատազրկման դատապարտված Իրինա Չինդինայի շահերի պաշտպան Ս.Մարտիրոսյանն իր պաշտպանյալի ամուսնուց՝ Ս.Հայրապետյանից, նրա կնոջ համար արդարացման դատավճիռ ապահովելու պատրվակով, գիտակցելով հանդերձ, որ նշված խոստումի կատարումը դուրս է իր լիազորությունների շրջանակից, նրան համոզել, դրդել է իր միջոցով առանձնապես խոշոր չափի` 1.312.500 ՀՀ դրամին համարժեք 3.500 ԱՄՆ դոլար կաշառք տալ ՀՀ վճռաբեկ դատարանի դատավորին։

 

Ըստ նախաքննական մարմնի՝ փաստաբանն իրականում կաշառք տալու մտադրություն չի ունեցել: Քրեական գործի նյութերի համաձայն՝ Մարտիրոսյանն իր պաշտպանյալի ամուսնուց 2011թ. օգոստոս ամսվա սկզբին ստացել է 1.312.500 ՀՀ դրամին համարժեք 3.500 ԱՄՆ դոլար գումարը և հափշտակել այն: 

 

Առաջադրված մեղադրանքում ամբաստանյալ Ս.Մարտիրոսյանն իրեն մեղավոր չի ճանաչել: Նա հայտնել է, որ գործի նյութերին ծանոթանալուց հետո կանչել է Սամվելին ու ասել, որ իր աշխատանքի համար, քանի որ դա բավականին ծանր գործ է, 3.500 ԱՄՆ դոլար է անհրաժեշտ:

 

Ինքը մասնակցել է վերաքննիչ դատարանի երեք դատական նիստերին, փորձել է պաշտպանել իր դիրքորոշումը, որը չի ստացվել և վերաքննիչ դատարանը 2011թ. օգոստոսի 3-ին մերժել է իր վերաքննիչ բողոքը: Դրանից հետո հանդիպել է Սամվելին և ասել, որ «գործը կմտցնենք վճռաբեկ դատարան, կփորձենք վճռաբեկ դատարանում ինչ հնարավոր է անել»:

 

Ընդ որում, ինքը Սամվելին և՛ սկզբից, և՛ այդ ընթացքում ասել է, որ եթե գործը չլինի, ապա իր փաստացի կատարած աշխատանքի գումարը կհանվի, իսկ մնացած գումարը ինքը ետ կվերադարձնի ու կգրի նման համաձայնություն: 

 

Վճռաբեկ դատարանը լսել է իր բողոքը և 2011թ. հոկտեմբերի 4-ին այն ետ է վերադարձրել` գտնելով, որ այն հիմնավորված չէ: Սամվելին ասել է, որ նրա տված գումարը վերջինս կստանա ամբողջությամբ:

 

Ամբաստանյալը նշել է, որ «Գլոսսա» իրավապաշտպան հասարարակական կազմակերպության նախագահ Ա.Համբարձումյանը, ով իրեն ծանոթացրել իր պաշտպանյալի ու նրա ամուսնու հետ,  հենց սկզբից էլ եղել է այդ գործի մեջ, հետևաբար և նրա անունից գործը վերանայելու խնդրանքով գրվել են գրություններ ՀՀ Նախագահին, Մարդու իրավունքների պաշտպանին, ՀՀ գլխավոր դատախազին և այլն:

 

Այդ ընթացքում ինքը նշված 3.500 ԱՄՆ դոլարից Ա.Համբարձումյանին մաս-մաս տվել է 2.100 ԱՄՆ դոլար, քանի որ վերջինս ասել է, որ իր հետ հավասար աշխատում է, գրություններ է կազմում, սակայն պայմանավորվել են, որ եթե ոչինչ չլինի, ապա ինքը պարտադիր պետք է վերադարձնի այդ գումարը: Ա.Համբարձումյանին առաջարկել է այդ գումարը ետ վերադարձնել, սակայն վերջինս պատասխանել է, որ երբ գումար կունենա, այդ ժամանակ էլ կտա: 

 

Հետագայում ինքն իր պաշտպանյալի մորը խնդրել է մոտ 2 ամիս համբերել, մինչև Ա.Համբարձումյանը գումարը կտա, ասել է, որ ինքը կարող է իր բաժին գումարը վերադարձնել, սակայն Ա.Համբարձումյանի վրա վստահ չէ, քանի որ վերջինս խարդախ է ու նախկինում խարդախության համար դատապարտվել է, բացի այդ, նրա վերաբերյալ ոստիկանությունում առկա են բազմաթիվ բողոքներ:

 

Ինքը պարտավորագիր է տվել՝ պարտավորվելով 3 ամսվա ընթացքում վերադարձնել գումարը: Այդ նույն պարտավորագրի վրա Ա. Համբարձումյանն իր ձեռքով գրել է իր անունը, իսկ դիմացը` 2.100 ԱՄՆ դոլար և ստորագրել, նրա անվան վերևում ինքը գրել է իր անունը, իսկ դիմացը` 1.400 ԱՄՆ դոլար ու ստորագրել, և այդ պարտավորագիրը տվել են իր պաշտպանյալի մորը:

 

Ա. Համբարձումյանը ոչ մի կերպ չի ցանկացել վերադարձնել այդ գումարը, ինքը մի քանի անգամ իր պաշտպանյալի հարազատներին առաջարկել է տալ իր բաժին 1.400 ԱՄՆ դոլարը, սակայն նրանք հրաժարվել են՝ պահանջելով ամբողջ գումարը: 

 

Գումարը չվերադարձնելու պատճառը եղել է այն, որ Աշոտը գումարի իր մասը չի տվել, իսկ ինքը չի կարողացել միանգամից 3.500 ԱՄՆ դոլար գումարը վերադարձնել: 

 

Այսպիսով, ըստ փաստաբանի՝ իրական խարդախը ոչ թե ինքն է, այլ` Ա.Համբարձումյանը և վերջինս իր հետ հավասար պետք է պատասխանատվություն կրեր:

 

Ընդ որում, Ա.Համբարձումյանն իր և ոչ թե տուժող կողմի նկատմամբ է խարդախ եղել: Ինքը երբևիցե որևէ մեկին չի ասել, որ որևէ դատավորի գումար է տալու: Ինքն իր աշխատանքային գործունեության ընթացքում որևէ մեկին գործի արդյունքի 100 տոկոսանոց երաշխիք չի տվել, այն դեպքերում երբ համոզված է եղել գործի 100 տոկոսանոց արդյունքի վրա, իր վստահորդին տվել է միայն 70 տոկոսի երաշխիք, այս դեպքում ևս ինքն ասել է, որ 70 տոկոսի հույսեր կան: 

 

Դատարանը գտել է, որ ամբաստանյալ Ս.Մարտիրոսյանի կողմից մեղքը չընդունելը նպատակ է հետապնդում խուսափելու քրեական պատասխանատվությունից: